<b>Firmom udało się przetrzymać pierwsze uderzenie kryzysu. Ich siłą był ich konserwatyzm. Pytanie, czy ta strategia działania będzie ich także wspierać w wychodzeniu polskiej gospodarki z kryzysu gospodarczego.</b>

Gospodarka polska wzrosła w ciągu pierwszych 6. miesięcy 2009 r. o 1 proc. Drugi kwartał to wzrost PKB o 1,1%. Problem w tym, że stało się to dzięki temu, że gospodarka i złoty są słabe, tzn. dzięki znacznemu spadkowi importu. W efekcie, przy spadającym eksporcie, wkład eksportu netto (eksport minus import) do wzrostu PKB wyniósł bowiem 3,1%. Na powierzchni utrzymała nas także konsumpcja, ale jej siła istotnie, w stosunku do pierwszego kwartału 2009 r. zmalała. Jej udział we wzroście PKB był ponad 2-krotnie mniejszy niż w 1. kwartale 2009 r. Inwestycje potwierdziły, że jesteśmy w kryzysie, ich nominalna wartość była bowiem niższa niż w 2. kwartale 2008 r. Słabość 2. kwartału 2009 r. potwierdza niski wzrost wartości dodanej, o 0,7%, przy wzroście PKB o 1,1%.

Tak duży wzrost PKB w ciągu pierwszych 6. miesięcy 2009 r. jest zatem efektem tego, jak na świecie liczymy wzrost gospodarczy. W przedsiębiorstwach aż tak dobrych wyników niestety nie widać.

Sprzedaż przedsiębiorstw wzrosła w ciągu pierwszych 6 miesięcy 2009 zaledwie o 1 proc. Tylko, bowiem w pierwszym kwartale 2009 r. wzrost przychodów wynosił 3,4%. Oznacza to, że w 2. kwartale przychody przedsiębiorstw były (nominalnie) niższe o 1,3% niż w 2. kwartale 2008 r. W efekcie, gdy patrzymy na strukturę kosztów firm, widać wyraźnie spadek udziału w kosztach ogółem kosztów zużycia materiałów i surowców (o 3,1%).

To potwierdza spadek produkcji. Przedsiębiorstwa w 2. kwartale 2009 r. musiały zatem nastawić się na ograniczenie kosztów. Jeszcze nie widać efektów tego, bowiem ciągle wzrost kosztów był ponad 2-krotnie wyższy niż wzrost przychodów ze sprzedaży. Zobaczymy to zapewne w 3. i 4. kwartale 2009 r. Dane GUS wyraźnie pokazują, że nie udało się przedsiębiorstwom ograniczyć kosztów wynagrodzeń, których udział w kosztach ogółem wzrósł aż o 0,8% (przy wzroście kosztów o 2,2%). Szybciej niż koszty ogółem rosły również koszty usług obcych (o 0,7%). Bezpośredni, negatywny wpływ obu tych rodzajów kosztów na sytuację przedsiębiorstw nie podlega dyskusji.

Jednak wzrost kosztów wynagrodzeń i usług obcych ma wymiar szerszy, makroekonomiczny - wpływa pozytywnie na nastroje konsumentów. A to jest nie do przeceniania z punktu widzenia utrzymania popytu konsumpcyjnego w trendzie wzrostowym. Poniesione koszty na wynagrodzenia i usługi obce wracają zatem do firm w postaci popytu, który w kryzysie jest bardzo trudno utrzymać. Oczekiwania konsumentów dotyczące możliwości utraty pracy i dochodów są bowiem czynnikiem najsilniej stymulującym decyzje konsumpcyjne. Nie jest to niestety popyt, który pozwala utrzymać sprzedaż na poziomie z 2008 r. (2. kwartał).

Więcej na...

Źródło: http://twojeinnowacje.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=2796&Itemid=5&limit=1&limitstart=1